Topraklar çatlamış; hep sana meftun Efendim
Yapraklar sararmış; aşkınla yorgun Efendim
Görenleri imana getirir nurlu yüzün;
O yüzün hürmetine var oldu cihan bütün.
Dağları eritirsin, gamzeli bakışınla
Çölleri ağlatırsın, birazcık akışınla..
Gül kokusu, Nebi’nin ter kokusudur derler;
Güle dönerdi zakkum, içseydi bir damla ter.
Gözlerinden süzülen bir banım yaş olsaydım,
Avucunda zikreden bir kırık taş olsaydım…
